اپیدمیولوژی عفونت های قارچی در کودکان مراجعه کننده زیر پنج سال آزمایشگاه قارچ شناسی کلینیک ویژه دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ( ۹۰- ۱۳۷۲)

چکیده زمینه: شاخص های بهداشتی اطفال زیر 5 سال دارای اهمیت ویژه ای در بیان وضعییت بهداشتی  جوامع می باشد .در این میان بیماریهای قارچی نیز از اهمیت خاصی برخوردارند و لذا آگاهی کافی از تنوع و فراوانی بیماری های قارچی شایع در این سنین  دارای اهمیت ویژه ای در سیستم های بهداشتی می باشند. هدف اصلی این مطالعه  بررسی اپیدمیواوژی عفونت های قارچی اطفال زیر 5 سال در مراجعین به آزمایشگاه قارچ شناسی کلینیک ویژه ی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه از سال 1372 تا 1390 می باشد. روش ها: کلیه اطفال زیر پنج سال ، که طی سال های 1372 تا 1390 جهت تشخیص از نظر آلودگی های قارچی  به آزمایشگاه  قارچ شناسی پزشکی کلینیک ویژه دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه مراجعه نموده بودند، با آزمایش مشاهده مستقیم میکروسکوپی و کشت  از نظر آلودگی های قارچی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بیماران در پرسشنامه درج گردید. نتایج استخراج شده پس از بررسی توسط جداول و  نمودار های آماری توصیفی نشان داده شدند. یافته ها: از 2370 مورد بررسی شده  936 مورد (39 % ) به بیماری قارچی مبتلا بودند. درماتوفیتوزیس ( کچلی ) با  (82 % ) شایعترین بیماری بود .  ( 59  %) از بیماران مذکر  و ( 41%) مونث بودند. شایعترین سن درگیری 4 تا 5 سال (25 %)  و کمترین سن درگیری زیر 1 سال (13%) بود .بیشترین موارد در فصل زمستان (37 % )و کمترین موارد (17%) در تابستان دیده شد .در سالهای اخیر با کاهش قابل توجه بیماری های قارچی اطفال زیر 5 سال مواجه بودیم. بیشترین گونه جدا شده از بیماران(3/40%)تریکوفایتون وروکوزوم و کمترین آن تریکوفایتون شوئن لاینی و آسپرژیلوس نیجر هر کدام با 1 مورد بودند(3/0%).در درماتوفیتوزیس شایعترین مکان درگیری با درماتوفیت ها ، سر (48%) و کمترین مکان درگیری ناخن (03/0 %) بود. نتیجه گیری: بر اساس اطلاعات بدست آمده ، به نظر می رسد که افزایش اطلاعات  بهداشتی مردم در مورد بیماری های قارچی باعث کاهش قابل توجه آن در بین اطفال طی سالهای اخیر شده است.